Madelin Miller’ın İthaki Yayınları’ından çıkan kitabını okudum.
Kitabı övenler de olmuştu ama başlamadan önceki düşüncem genelde kitaplara başlamadan önceki genel düşüncemdi.
Nedir peki bu genel düşüncem?
Her kitapta farklı düşünmemi sağlayan cümleler bulurum.
“Umarım faydası ilaçlar gibi değil de bitkiler gibi olur” şeklindedir genel düşüncem.
Sonuçta ilaçları hastalık halinde hızlı iyileşmek daha iyi olmak için kullanırız. Ama ilaçların çıkış noktaları doğadır ve doğadaki bitkilerin günlük yaşamımızdaki kullanımları iyi ayarlanırsa çok faydasını görebiliriz. Tek dezavantajı hızlı etki alamamaktır.
Gelelim Ben, Kirke kitabına.
Kitabın ilk sayfalarında biraz sıkılan da olur meraklanmaya başlayan da. Benim ilk sayfalardaki durumum biraz fazla betimleme olması olaylara girişi geciktirmesi oldu. Ama sonrası akıp gitti diyebilirim. Bir de okumaya başladıktan sonra okumayı çok seven ve kitabı beğendiğini söyleyen de olunca kitap daha çok zevk vermeye başladı. Yorum almak bu açıdan avantaj da olabilir dezavantaj da.
Mitoloji severim derseniz, akıcı bir hikaye okumak isterim derseniz – başlangıçtaki betimlemelerden sonrası için- bu kitap tam size göre. Arada mitolojik çağları karıştırabilirsiniz belki ama sonuç itibariyle güzel akıcı bir kitaptı.
Okunası kitaplar listesine aldım ben.